Każda pożyczka polega na tym, że jedna osoba zobowiązuje się do przeniesienia na własność drugiej osoby określonej sumy pieniędzy bądź rzeczy, zaś osoba biorąca musi zwrócić tą samą ilość rzeczy tego samego gatunku oraz tej samej jakości. W niniejszym artykule w sposób niezwykle dokładny tłumaczymy, co powinna zawierać każda umowa pożyczki. Zapraszamy serdecznie do wnikliwej lektury!
Jaką formę musi mieć umowa pożyczki?
Warto wiedzieć, że umowa pożyczki w gruncie rzeczy może mieć dowolną formę. Wyjątkiem są takie pożyczki, których wartość jest większa niż 500 złotych. Wówczas konieczne jest podpisanie stosownej umowy na piśmie. Gdy w ustawie jest mowa o tym, że dana czynność prawna musi mieć formę prawną, to w zgodzie z ogólną zasadą czynności dokonywane bez zachowania zastrzeżonej formy będą niezgodne tylko wtedy, gdy ustawa będzie przewidywała rygor nieważności. Przepisy określające zasady udzielania pożyczek nie przewidują nieważności w sytuacji, gdy nie zawarto umowy pożyczki w formie pisemnej.
Pożyczka przewiduje, że dający pożyczkę zobowiązuje się do przeniesienia na własność osoby biorącej określoną ilość pieniędzy bądź rzeczy, a biorący musi zwrócić tą samą ilość pieniędzy lub rzeczy w nienaruszonym stanie.
Przeczytaj również:
Pożyczki bez przelewania grosza – jak to działa?
Pożyczka na telefon – co to takiego?
Kto może pożyczać pieniądze?
Kodeks cywilny nie zawiera dokładnych informacji odnośnie ograniczeń podmiotowych, które regulowałyby, kto dokładnie może udzielać pożyczek. Dzięki temu stronami każdej umowy pożyczki mogą być jakiekolwiek podmioty prawa cywilnego. Opcjonalne ograniczenia mogą być wprowadzone za pomocą przepisów szczególnych. Umowa pożyczki to typ umowy konsensualnej, którą określa się jako dwustronnie obowiązującą. Jej zawarcie ma miejsce wtedy, gdy obie strony same porozumieją się między sobą. Wydanie przedmiotu pożyczki nie jest konieczne do zawarcia takiej umowy.
Umowa pożyczki nie zalicza się do umów wzajemnych. Zwrot rzeczy tego samego typu bądź pieniędzy nie odpowiada świadczeniu pożyczkodawcy. Pożyczka może być objęta dodatkową odpłatnością – nie jest to jednak reguła. Zależy to od woli obojga stron umowy. Przedmiotem pożyczki mogą być zarówno pieniądze jak i rzeczy oznaczone wyłącznie co do gatunku. Za pieniądze uznawane są wyłącznie banknoty oraz monety. Zasada walutowości mówi o tym, że przedmiotem takiej umowy może być dowolnie wybrana waluta – nie tylko polski złoty, ale także pożyczka w euro, dolarach czy frankach. Jeśli strony zdecydują się na wybranie obcej waluty, biorący pożyczkę będzie miał prawo do zwrócenia jej w walucie polskiej. Wyjątkiem od tej reguły jest oczywiście sytuacja, w której w umowie zawarto odrębne wytyczne w tym zakresie.
Obowiązki stron umowy pożyczki
Terminowe wykonanie umowy pożyczki to obowiązek pożyczającego. W razie opóźnień w wydaniu pożyczki będzie on odpowiadał na ogólnych zasadach regulujących niewykonanie zobowiązania. Biorący pożyczkę ma prawo do określenia roszczenia o wydanie pożyczki. Przedawnia się po upływie 6 miesięcy od momentu, gdy przedmiot pożyczki miał być jemu wydany. Pożyczkobiorca musi zwrócić pożyczkę w określonym terminie.